Bł. Karol de Foucauld

„Ojcze, powierzam się Tobie, uczyń ze mną, co zechcesz.” (bł. Karol de Foucauld) Słowami tej najsłynniejszej modlitwy Brata Karola de Foucauld modlą się dziś na całym świecie ludzie świeccy, bracia i siostry zakonne oraz kapłani żyjący duchowością Nazaretu, jakiej nauczył ich Błogosławiony Kościoła. Niniejszą biografię pustelnika z Sahary, którą słucha się z zapartym tchem, napisał mały brat Jezusa, członek założonej przez Karola de Foucauld wspólnoty obecnej w Polsce oraz w innych krajach świata. Karol de Foucauld urodzony w Strasburgu w 1858 r. ma 6 lat, gdy zostaje sierotą. W wieku dojrzewania traci wiarę i pogrąża się w życiu pełnym nieładu. Jako 22 letni oficer wyjeż­dża do Algierii, by 3 lata później porzucić wojsko i wyruszyć w podróż do Maroka. Wiara muzułanów budzi w nim pytanie o istnienie Boga. Wraca do Francji, gdzie poznaje księdza Henriego Huvelina, który będzie mu ojcem i przyjacielem. Mając lat 28 przeżywa nawrócenie. Odtąd pragnie oddać całe życie Bogu. W roku 1890 wstępuje do zakonu Trapistów, gdzie pozostaje przez 6 lat. Doświadczając silnego pragnienia życia pustelniczego otrzymuje zgodę na opuszczenie Trapistów i kolejne 4 lata spędza jako pustelnik, pełniąc służbę przy klasztorze Klarysek w Nazarecie. Stopniowo odkrywa, że Nazaret może być wszędzie, gdzie jest drugi człowiek. Wyświęcony na kapłana 1901 r. wyjeżdża na pustynię, gdzie Znajduje swe miejsce wśród Tuaregów, mieszkańców południowej Sahary. Dzięki ciężkiej pracy i wytrwałej obecności staje się ich przyjacielem. W roku 1906 zostaje zabity w Hoggarze przez Senussów, ludność wrogą wobec Tuaregów.