Kierownictwo duchowe. Zasady i praktyka

"Kierownictwa duchowego, nie należy mylić z różnymi formami pomocy psychologicznej wspierającej naturalny i harmonijny rozwój człowieka. Przewodnik duchowy jest narzędziem w rękach Ducha Świętego, potrzebnym do ukształtowania nowego człowieka. Odróżnia go to w sposób zdecydowany od wszelkich innych „operatorów” wsparcia, którzy, wyznaczywszy sobie jedynie ludzkie cele, opierają się wyłącznie na swojej wiedzy i doświadczeniu.

Kierownictwo duchowe dąży do rozwoju „Bożego dziecka” tak, aby zbliżyło się ono i jak najbardziej zjednoczyło z Bogiem. Zakłada jakość, narzuca określone zachowania, wprowadza punkty odniesienia i oceny, które z pełną świadomością należy mieć na uwadze. Dotyczy to zarówno kierownika, jak i osoby, która zdecydowała się poprosić go o pomoc w przemierzaniu drogi do świętości.

Jak ważnym jest posiadanie przewodnika w naszych poszukiwaniach i wsparcia w wędrówce.

Za wielką łaskę uznać należy możliwość zaufania komuś, kto skutecznie pomógłby nam w dążeniu do świętości. Źródło radości stanowi też możliwość otwarcia serca przed kimś, kto otrzymał ten wyjątkowy dar, dzięki któremu może nas wspomóc, kimś, kto nas zrozumie, zachęci i otworzy przed nami nowe horyzonty".