Modlitewnik bizantyjski

W modlitewniku znajdziemy modlitwy poranne i wieczorne, hymny modlitewne – kanony składające się z dziewięciu pieśni, które poświęcone są pokucie, wychwalaniu Matki Bożej i świętych, słynny bizantyjski Akatyst ku czci Bogurodzicy, XX-wieczny hymn maryjny św. Nektariusza z Eginy, modlitwy przed Eucharystią i po niej, hymny paschalne św. Jana z Damaszku, a także modlitwy w różnych okolicznościach napisanych przez wielkich mistrzów życia duchowego: Efrema Syryjczyka, Makarego Egipskiego, Bazylego Wielkiego czy Jana Chryzostoma. Treść modlitewnika została tak ułożona, aby czytelnik mógł poznać cykl tygodniowy nabożeństw bizantyjskich. Na treść tych nabożeństw składają się trzy główne cykle.
Pierwszy to cykl dobowy, rozpoczynający się nabożeństwem o północy, przechodzącym kolejno w jutrznię, godziny kanoniczne, nieszpory i powieczerze. Drugi, cykl tygodniowy, dzieli cały tydzień na poszczególne dni, w których wspominani są konkretni święci. Poniedziałek – wspomina się aniołów i podczas jutrzni czytany jest „Kanon do świętych niebieskich bezcielesnych aniołów”. Wtorek – dzień pamięci św. Jana Chrzciciela, kiedy odmawia się kanon mu poświęcony. Środa – Kościół prawosławny czci Matkę Bożą i wspomina zdradę Judasza. Czwartek – wspominani są święci apostołowie oraz św. Mikołaj z Miry Licyjskiej. Piątek – Krzyż Święty i śmierć na nim Pana Jezusa. Sobota jest poświęcona wszystkim świętym, a niedziela zmartwychwstaniu Chrystusa. Trzecim, najdłuższym, cyklem nabożeństw bizantyjskich jest cykl roczny, który na każdy dzień miesiąca wyznacza pamięć jakiegoś świętego lub wspomnienie wydarzeń z życia Chrystusa czy Matki Bożej. W książce znajdziemy również cykl ośmiu tonów, czyli melodii liturgicznych, które począwszy od Wielkanocy, następują kolejno po sobie, nadając całemu tygodniowi jednolite brzmienie.