Modlitwa nieustanna

To mała, ale niezwykle bogata książeczka, edytorsko skromna, ale pociągająca pięknym słowem. Karmel Miłości Miłosiernej w Szczecinie jest znany wielu osobom w Polsce ze swojej pracowni ikon, a ci, których urzeka prostota i światło bijące z ikony, odnajdą te cechy także w nauczaniu s. Miriam. Słowa kierowane do współczesnych mniszek wypływają z wielowiekowej tradycji sięgającej do czasów Ojców Pustyni. Choć pełne współczucia i zrozumienia dla indywidualności każdego słuchacza, nie rozdrabniają się w psychologicznych rozważaniach. Zwięzłość i rzeczowość wywodu jest tutaj nie tylko wiernością wobec tematu wykładu, jakim jest zachęta do modlitwy, ale i dochowywaniem wiary Temu, który jest celem wszystkich myśli i życia mniszki. W jakiejkolwiek życiowej sprawie świadomość obranego celu pomaga uprościć wszystkie trudności i uniknąć dźwigania zbędnego bagażu. Nieustanna modlitwa jest poszukiwaniem jedności. Nadaje naszemu życiu nadrzędny cel, upraszcza je, integrując nas wewnętrznie. To chyba wydaje się najważniejsze z punktu widzenia czytelnika „ze świata” – kiedy s. Miriam mówi o modlitwie, budzi w nas tęsknotę, wszyscy chcielibyśmy tak żyć, być tak prostym i spoistym… Ale zdajemy sobie sprawę, że krajobraz pustyni daleki jest od sielanki, a prawdziwy pokój jest owocem walki. Dlatego w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”. Kończymy lekturę z nadzieją, która wypływa ze słów: Nieustanna modlitwa jest możliwa. To niewątpliwie łatwiejsze niż nie modlić się nieustannie!